آهنگسازی که سینما را نغمه‌پردازی کرد

انیو موریکونه (Ennio Morricone) آهنگساز، تنظیم‌کننده، رهبر ارکستر و نوازنده ایتالیایی بود که در 10 نوامبر 1928 در رم متولد شد. او به عنوان یکی از بزرگترین آهنگسازان موسیقی متن فیلم در تاریخ سینما شناخته می‌شود.  موریکونه در طول دوران حرفه‌ای خود، موسیقی متن بیش از 500 فیلم را آهنگ‌سازی کرد.

او در دانشگاه رم موسیقی کلاسیک خواند. او قبل از آهنگسازی برای فیلم، به عنوان آهنگساز رادیو و تلویزیون فعالیت می‌کرد. او با بسیاری از بزرگترین کارگردانان سینما، از جمله سرجیو لئونه، جوزپه تورناتوره و کوئنتین تارانتینو کار کرده است.

از جمله تاثیرگذارترین آن‌ها می‌توان به “روزی روزگاری در آمریکا”، “خوب، بد، زشت”، “سینما پارادیزو”، “بیل را بکش” و “هشت نفرت‌انگیز” اشاره کرد. 

موسیقی موریکونه به خاطر سبک منحصر به فرد و احساسات عمیق آن شناخته می‌شود. او از تنوع زیادی در موسیقی خود استفاده می‌کرد و از سازهای مختلف، از جمله ارکستر، گروه کر و سازهای الکترونیک، استفاده می‌کرد.

شروع کار حرفه‌ای و فیلم‌شناسی

در سال 1965، موریکونه به گروه بداهه نوازی Nuova Consonanza پیوست. از سال 1960، موریکونه بیش از 450 فیلم را با بسیاری از کارگردانان ایتالیایی و بین المللی از جمله سرجیو لئونه، گیلو پونتکوروو، پیر پائولو پازولینی، برناردو برتولوچی، جولیانو مونتالدو، لینا ورتمولر، جوزپه تورناتوره، برایان دی پالما، رومن پولانسکی، وارن بیتی و آدریان به ثمر رسانده است. لاین، الیور استون، مارگارت فون تروتا، هنری ورنویل، پدرو آلمودوار و رولاند جوفه.

معروف ترین فیلم های او (به غیر از وسترن های ایتالیایی) عبارتند از: نبرد الجزیره; ساکو و وانستی؛ سینما پارادیزو; The Legend of 1900, Malena; دست نیافتنی ها؛ روزی روزگاری در آمریکا؛ ماموریت و U-Turn.

تولید موسیقی مطلق او شامل بیش از 100 قطعه است که از سال 1946 تا به امروز ساخته شده است. عناوین عبارتند از Concerto per Orchestra n.1 (1957); Frammenti di Eros (1985); Cantata per L’Europa (1988)؛ UT، per tromba، archi e percussioni (1991); Ombra di lontana presenza (1997); Voci dal silenzio (2002); Sicilo ed altri Frammenti (2007); Vuoto d’anima piena (2008).

کنسرت‌ها و اجرای تور

در سال 2001، انیو موریکونه یک دوره فعالیت کنسرت شدید را آغاز کرد و موسیقی فیلم و آثار کنسرت خود را برای ارکستر سمفونیک و گروه کر پلی‌فونیک در بیش از 100 کنسرت در سراسر اروپا، آسیا، ایالات متحده آمریکا، آمریکای مرکزی و جنوبی رهبری کرد.

در نوامبر 2013، او یک تور جهانی را همزمان با پنجاهمین سالگرد فعالیت موسیقی فیلم خود آغاز کرد و در مکان هایی مانند تالار شهر کروکوس در مسکو، سانتیاگو، شیلی، برلین، آلمان (O2 World)، بوداپست، مجارستان و اجرا کرد.

در 6 فوریه 2014، ریکاردو موتی ارکستر سمفونیک شیکاگو را با اجرای صدای موریکونه از سکوت، کانتاتای موریکونه که در واکنش به حادثه 11 سپتامبر برای صدا دادن به قربانیان بی گناه ساخته شد، رهبری کرد. در پاییز 2014، موریکونه در ضبط مستندی درباره خودش توسط جوزپه تورناتوره شرکت کرد که هنوز منتشر نشده است.

جوایز و افتخارات

موریکونه افتخارات بسیاری را در طول دوران حرفه‌ای خود کسب کرد، از جمله 6 جایزه گرمی، 3 جایزه گلدن گلوب و 1 جایزه اسکار.  او در 6 ژوئیه 2020 در سن 91 سالگی در رم درگذشت. موسیقی او تا ابد به عنوان یکی از بزرگترین آثار هنری تاریخ سینما شناخته خواهد شد.

انیو موریکونه در طول حرفه طولانی خود جوایز بسیاری نیز دریافت کرده است. علاوه بر شیر طلایی و اسکار افتخاری که در سال 2003 به او اعطا شد، هشت ناستری دارجنتو، پنج جایزه بفتا، پنج نامزدی اسکار، هفت دیوید دی دوناتلو، سه گلدن گلوب، یک جایزه گرمی و یک فیلم اروپایی به او اهدا شد.

در سال 2009، رئیس جمهور وقت جمهوری فرانسه، نیکلا سارکوزی، نیز حکمی را امضا کرد که بر اساس آن موریکونه به درجه شوالیه در نشان لژیون افتخار منصوب شد.